1.Prava u socijalnoj zaštiti
Socijalna zaštita je djelatnost od opšteg interesa kojom se pruža pomoć licima kada se nađu u stanju socijalne potrebe i preduzimaju potrebne mjere radi sprečavanja nastajanja i otklanjanja posljedica takvog stanja. Stanje socijalne potrebe je stanje u kojem je licu neophodna pomoć radi savladavanja socijalnih i drugih teškoća i stvaranja uslova za zadovoljavanje osnovnih životnih potreba. Prava utvrđena u socijalnoj zaštiti, realizuju se novčanim davanjima, socijalnim uslugama i drugim mjerama koje se pružaju pojedincu, članovima porodice ili porodici u cjelini. Prava su lična i ne mogu se prenositi na druga lica. Prava iz socijalne zaštite pripadaju licima koja ispunjavaju propisane uslove bez obzira na razlike u rasi, boji kože, polu, jeziku, političkom, nacionalnom i vjerskom opredjeljenju, socijalnom i ekonomskom porijeklu, mjestu rođenja, invalidnosti ili bilo kojem drugom statusu.
- novčana pomoć,
- dodatak za pomoć i njegu drugog lica,
- podrška u izjednačavanju mogućnosti djece i omladine sa smetnjama u razvoju,
- smještaj u ustanovu,
- zbrinjavanje u hraniteljsku porodicu,
- pomoć i njega u kući,
- dnevno zbrinjavanje,
- jednokratna novčana pomoć,
- savjetovanje.
4.Poslovi iz oblasti Porodičnog zakona
Porodičnim zakonom uređuju se porodično pravni odnosi između bračnih supružnika, roditelja i djece, usvojioca i usvojenika, staraoca i štićenika i odnosi između srodnika u bračnoj, vanbračnoj ili usvojeničkoj porodici, te postupci nadležnih organa u vezi sa porodičnim odnosima i starateljstvom. Poslovi iz oblasti Porodičnog zakona su:
- brak i prestanak braka,
- odnosi roditelja i djece,
- starateljstvo,
- usvojenje,
- izdržavanje.
